Doe jij aan lijstjes? Ik wel. Ik ben er zelfs zo een die meerdere lijstjes bijhoudt: de dingen die bij één dag horen, en dingen die standaard bij elke dag horen. Dat laatste lijstje omvat zo’n zestien punten waarvan er soms een bijkomt of af gaat. Zestien punten! En dan heb ik het lijstje per dag nog niet gehad.
Ongeveer een jaar geleden verhuisde ik naar een flink huis met flinke tuin. O ja, en een vijver. Nog drie punten erbij op mijn lijstje, waar al dingen staan zoals: werk, PhD-voorbereidingen, administratie, vrijwilligerswerk voor ‘mijn’ politieke partij Groen, enzovoorts.
Dit zijn veel ballen om in de lucht te houden. In het begin – en nu nog weleens – werd ik groen van ellende bij het ontdekken, dat een huwelijk en een nieuw huis met tuin als deze, zo veel extra werk opleveren dat ik niet eens een derde van mijn dagelijkse agendapunten af kon werken, en dat dat ook gold voor de agendapunten per specifieke dag.
Toen ontdekte ik de Amerikaanse creatievelingen-coach Samantha Bennett, auteur van het boek ‘Get things done’. En een van haar adviezen was mijn redding – ik hoop ook de jouwe.
Het zit zo. Vooral de grote dingen op onze dagelijkse lijst, helaas vaak ook de belangrijkste, storten in onze dagelijkse vergeetput. We komen er niet aan toe om de grote zaak eens ferm ter hand te nemen, en dat knaagt. Bovendien zijn er tal van kleine zaakjes die ook onze aandacht vragen en te weinig krijgen. De oplossing: vergeet je pogingen om dit of dat vandaag een beslissende trap richting doel te geven. Laat je niet afleiden door wat er zoal op je af komt. Neem voortaan als basisprincipe, dat je elke dag vijftien minuten besteedt aan elk van de punten op je lijst of lijsten. Zorg dat die lijst dan ook die dingen omvat, die voor jou tellen. Schrap wat er niet op hoort.
Wat een gouden tip! Ik zag het licht meteen de dag nadat ik die werkwijze heb geadopteerd, maar nog meer terwijl de weken zich aaneen regen. Waarom? Omdat de grote zaken in mijn leven niet langer maanden achtereen om mijn aandacht liggen te gillen, maar elke dag wat aandacht krijgen. En omdat je een stuk meer opschiet met kleine plukjes dagelijkse aandacht, dan met weken van wensen dat je nu eens eindelijk een paar uur had om er een ‘echt’ begin mee te maken (wie bepaalt eigenlijk dat ‘echt’ een begin maken inhoudt dat je uren bezig bent?). Weken waarin je uiteindelijk helemaal niets doet aan je grote projecten!
Ook de suffe klussen waar je nooit zin in hebt, varen wel bij deze aanpak. Kom op zeg, wie kan zich er niet toe zetten om een luttel kwartiertje aan die belastingaangifte te werken? En dan zet je een kruis door je taak (of een bolletje erbij, dat vind ik zelf leuker), en je kunt iets anders aanpakken.
Probeer dit! En je zult zien welke magie er in die dagelijkse 15 minuten zit. Je boekt vooruitgang op alle punten, en omdat je er dagelijks mee bezig bent, is die vooruitgang niet misselijk. Vele kleintjes maken echt een grote! Een valkuil moet je wel vermijden. Dat is dat je je zelf bedondert. Je zegt wel dat je een kwartiertje aan de belastingaangifte werkt… maar je gaat er stiekem een uur mee door. Dat is niet slim! De volgende keer weet je achterhoofd wel wat er in je voorhoofd omgaat, en laat zich er niet inluizen. Dus, een kwartier is een kwartier.
Maar wat een kwartier! Vrouwen van Nederland, hulde aan Sam Bennett. Get it done!