Het is een heet hangijzer in deze tijd van individualisering. We zijn vaker single en dus zijn vriendschappen belangrijker. Een tijdje geleden vroeg iemand aan mij: ‘Ik heb het gevoel dat ik mijn vriendschap moet verbreken, want mijn vriendin klaagt steeds over haar relatie en ik heb zelf al genoeg relatiestress. Maar ik twijfel. Is deze vriendschap voorbij? Hoe weet je zoiets?’

Wanneer is een vriendschap voorbij? Goede vraag. Zeker is dat een vriendschap een variabel element in je leven kan zijn. Sommige vriendschappen gaan een heel leven mee, andere vervagen of komen je zelfs in de weg te staan. Een van de situaties waarin dat kan gebeuren, is wanneer de ene vriend(in) zich in een andere richting ontwikkelt dan de andere. De enige die het antwoord kan geven op de vraag of een vriendschap haar langste tijd heeft gehad, ben je zelf. Maar niet impulsief. Goed nadenken is belangrijk. Daarbij vallen soms harde noten te kraken. Vergeet de ideale situatie waarin je geen gevoel van verlies hebt bij het aflopen van een vriendschap. Zeker mensen die veel hebben gedeeld en een lange geschiedenis hebben samen, zullen pijn hebben door het einde aan een vriendschap. Dit betekent echter net zo min dat je een foute keuze hebt gemaakt als in het geval dat je een relatie uitmaakt en met pijn te maken krijgt.
Besluiten over vriendschappen kunnen het beste genomen worden wanneer je niet acuut in een levensfaseverandering zit. Dan ben je namelijk niet in de beste positie om te oordelen. Wanneer je innerlijk nog aan stormen onderhevig bent, is de kans aanwezig dat je je onvrede of andere minder positieve of twijfelgebonden gevoelens op een ander projecteert. Dus: bezint eer ge begint, zoals het goede oude spreekwoord zegt.

Hamvragen over vriendschap
Wanneer je je niet in zo’n acuut onzekere of onbevredigende levensfase bevindt door bijvoorbeeld echtscheiding, problemen op het werk of overbelasting in je eventuele moederschap, maar wel onvrede voelt die gebonden is aan een vriendschap, zet dan eens wat dingen voor jezelf op een rijtje. Zet vragen centraal als:

– wat is het precies dat mij ergert of dwarszit?
– is dit iets tussen deze persoon en mij, of is het eigenlijk een terugkerend thema waaraan ik zelf moet werken (denk aan moeite om grenzen af te bakenen of te zeggen wat jij zelf eigenlijk wil of vindt).
– heb ik hier enige tijd overheen laten gaan en heb ik voldoende situaties meegemaakt rondom deze vriendschap om te kunnen zeggen: dit zit fundamenteel verkeerd? Haal ik bijvoorbeeld uit deze vriendschap duidelijk meer ergernis dan vreugde?
– heb je met de ander gepraat en eerlijk aangegeven waar eventuele verbeterpunten in de vriendschap zitten? Of heb je de gemakkelijkste weg gekozen en in stille onvrede doorgesukkeld?
– heb je de vriendschap de kans gegeven om op een andere manier wel te bloeien, bijvoorbeeld als je vriendin een gezin heeft gekregen en jij niet of andersom, waarop je je eisen en verwachtingen moet bijstellen? Is de hik waarschijnlijk tijdelijk omdat je vriendin met een paar jaar wellicht wat relaxter in het moederschap staat?

Wat meer duidelijkheid
Het voor jezelf zorgvuldig op een rijtje zetten van bovenstaande vragen, moet in principe een redelijke basis van duidelijkheid hebben opgeleverd. Als je echter een verdere ruggensteun nodig hebt, zoek dan eens naar een goed boek over vriendschappen, of google wat meer artikelen hierover. Maar ga sowieso niet over een nacht ijs. En grijp deze situatie ook aan om naarbinnen te kijken als het gaat om jouw wensen, verwachtingen en behoeftes ten aanzien van vriendschappen.

Wijsheid en goede vriendschappen gewenst!

Dit artikel is een bewerking van een advies dat ik als coach gaf toen ik aangesloten was bij Coach2day (niet langer een bestaande organisatie).