Als journalist kun je op Facebook en Instagram dubbel zo hard genieten van het ‘kijk-mij-nou’-syndroom: het lijkt wel of wij journalisten bij uitstek proberen om op sociale media onze champagne-momentjes te laten zien. Een fantastische verre reis, een fantastische nieuwe make-up, een fenomenale klus, opzienbarende werksuccessen…. noem het maar op en met pakweg vijf minuten heeft de timeline je alles al voorgeschoteld.
De overgang en de ratrace… slak-race?
Nou deed ik in die race naar hartelust mee. Ook ik hengelde naar de fantastische persreizen, het coverartikel voor hét populairste blad, en grote werksuccessen in de vorm van beestachtig goede interviews met grote namen. En toen kwam de overgang. Of je wilt of niet, als die een beetje pittig komt huishouden in je leven, wordt je rat-race vanzelf een slakkenrace. En dat is behoorlijk lastig als je, zoals ik, dol bent op succes en prestaties. Met als overmaat van ramp een maatschappij en cultuur die minstens zo dol is op succes en prestaties. Hoezo, ‘het leven is een kwestie van zijn’? Kunnen we alstublieft iets gaan doén? Tsja, maar hoe? Het is een heel dubbele ervaring: aan de ene kant zit iets in mij te popelen om het jaren geleden al bíjna door Querido gepubliceerde manuscript van mijn historische roman, onder leiding van een professionele schrijfcoach, eindelijk over de drempel naar publicatie te tillen. Aan de andere kant wil ik eigenlijk liever de muur van mijn werkkamer verven of de kat eten geven of ál het andere doen wat ik kan doen – behalve Facebook of Instagram natuurlijk, om bovenvermelde redenen. Ik wil wel, maar ik wil niet. Ik kan wel, maar ik kan niet. Waarom eigenlijk niet? Wat is dat met de overgang en je productiviteit? Ben ik de enige hier?
Onderzoek: de overgang vernaggelt je productiviteit. Echt.
Nee dus. Google heeft zijn nadelen, maar kunnen googelen naar overgangservaringen is één van de grootste voordelen ervan. Zo stuit ik op een mega-onderzoek waaruit blijkt, dat de psychische en lichamelijke kwaliteit van je leven vermindert wanneer de overgang toeslaat. En dat ook je werk aantoonbaar lijdt onder de overgang. Vrouwen die in de overgang zitten, ervaren duidelijk meer beperkingen bij het uitvoeren van hun werktaken. We komen ook een stuk vaker bij de dokter te zitten. Zowel psychisch als lichamelijk zitten we dan ook met een paar pittige hindernissen: een hogere score in depressieve gevoelens vermindert je motivatie en lol in het bestaan, slapeloosheid maakt minder fit, en dat stijve gekraak en gepiep in lijf en leden maakt het fysiek ook moeilijker om te presteren. Maar los daarvan, kun je niet naar één van deze oorzaken wijzen en zeggen dat het daaraan ligt, benadrukken de onderzoekers. Een heel spectrum aan perimenopauzase klachten zorgt samen voor een verminderde productiviteit. Lekker saampjes, niet alleen. Dus het is weer eens geen kwestie van ‘repareer a en je krijgt resultaat b.’ Ook is die mythe dat het gros der vrouwen door de overgang heenzeilt, door dit onderzoek weer eens van een korrel zout voorzien. Er werden gegevens gebruikt van massa’s vrouwen, en bijna de helft van hen rapporteerde symptomen – gemiddeld nota bene vijf de vrouw!
Da-ag, creativiteit….
En hoe zit het specifiek met je creativiteit? Laten we naast de droge maar verhelderende cijfers, weer eens putten uit de rijke ervaringen van andere vrouwen. Dit blog is wel in het Engels, maar het is de moeite waard je even in te spannen. De perimenopausale ‘crisis in creativiteit’ bestaat, en niet alleen ik ben daar het levende bewijs van!
Ja en wat nu?
Ja, hoor ik je denken, en wat nu? Als je meer hebt gelezen over de overgang op deze site, weet je denkelijk dat ik niet meega in het leger bloggers die opgewekt roepen dat je van alles aan de overgang kunt doen. Dat is niet mijn ervaring, tenzij je aan die akelige hormonen gaat, het enige dat je kunt doen is ouder worden en afwachten. De symptomen kun je wat verlichten, vooral door goede zelfzorg en wat aanpassingen, maar verder is het wachten op het licht aan de horizon. En ook dat is er. We moeten doorbijten, maar wel in de wetenschap dat ná de overgang, de menopauze voor heel wat vrouwen een periode is van hernieuwde creativiteit, productiviteit en drive. Google dus eens op het woord regenopause, en je voelt je in elk geval al wat beter door het vooruitzicht. In de tussentijd zijn er vrouwen die dan maar de pijp aan Maarten geven en alleen nog doen wat ze moeten doen om de hypotheek te betalen. Of bij ontbreken van die noodzaak maar wat gaan aanlummelen tot het beter lukt. Dat kan, als die luxe erin zit. Er zijn vrouwen die hard doorbikkelen omdat ze zich een leven zonder prestaties niet kunnen indenken. Ik weet niet of dat kan zonder schade aan lijf of geest, maar ik begrijp het idee wel.
De gulden middenweg, mijn aanrader
En tot slot kun je doen wat ik doe en de middenweg bewandelen. Of ik zin heb of niet, ik volg het advies van mijn onbetaalbare coach Samantha Bennett. Elke dag doe ik de dingen die nodig zijn om de nodige materiele zaken (huwelijk, huis, tuin, boompjes, beestjes) in stand te houden. Daarnaast maak ik een kwartier werk van de projecten die het meest belangrijk zijn. Soms wordt het een halfuur. Een kwartier is niet veel, maar het is genoeg om het gekmakende geknaag van mijn je-zou-nu-eigenlijk-moeten-gedachten te stillen. En een beetje vooruitgang is ook vooruitgang. Wanneer die roman er komt, ik weet het niet. Maar zoals mijn vaker aangehaalde favoriete gezegde het uitdrukt: de boerin, zij ploegt toch voort. O, zo.